تأثیر mtad و دو نوع اسید فسفریک بر استحکام اتصال رزین کامپوزیت به عاج دندان انسان

مقدمه: دستیابی به پیوند قابل اطمینان به عاج مدتهاست به عنوان یک هدف در دندان پزشکی مطرح می باشد. در این تحقیق اثر mtad و دو نوع اسید فسفریک بر استحکام اتصال کامپوزیت به عاج دندان مورد بررسی قرار گرفت . مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی - آزمایشگاهی، چهل و پنج دندان پره مولر سالم تهیه شده در آکریل سرما سخت نصب شدند. تاج دندان ها به صورت عمود بر محور طولی دندان تا زیر ناحیه مینا حذف و دندان ها به سه گروه 15تایی تقسیم و آماده شد: گروه 1 به وسیله اسید فسفریک اولترادنت به مدت 15 ثانیه اچ و سپس 10 ثانیه با پوآر آب و هوا شست و شو داده شد. گروه 2 به وسیله اسید فسفریک کیمیا به مدت 20 ثانیه اچ و به مدت 10 ثانیه با پوآر آب و هوا شست و شو داده شد. گروه 3 به وسیله mtad به مدت 3 دقیقه اچ و به مدت 30 ثانیه با آب مقطر شست و شو داده شد. همه نمونه ها به وسیله اتصال دهنده سینگل باند و کامپوزیت z100 به صورت استوانه ای بر روی سطح عاجی کیور شد و سپس به وسیله دستگاه ترموسیکل تحت 500 سیکل چرخه حرارتی c˚55-5 قرار گرفت. سپس نمونه ها به مدت 24 ساعت در دستگاه آنکوباتور c˚37 به منظور شبیه سازی با محیط دهان قرار داده شد. نمونه ها به وسیله دستگاه اینسترون تحت آزمون استحکام اتصال قرار گرفتند و نتایج ثبت شد. یافته ها به وسیله آزمون های آماری واریانس یک طرفه و دانکن مقایسه شدند. یافته ها: بررسی ها نشان داد که گروه 2 اختلاف معنی دار با گروه 1 و 3 دارد ولی گروه 1 و 3 اختلاف معنی دار با یکدیگر نداشتند . نتیجه گیری: به دلیل لزجت بالای اسید کیمیا و رسوب محصولات ناشی از خوردگی اسید که با پیوند عاج رزین تداخل ایجاد می کند، استحکام اتصال حاصل به وسیله این اسید کمتر از استحکام اتصال حاصل از کاربرد اسید فسفریک اولترادنت و mtad می باشد. به نظر می رسد ماده mtad به خاطر وجود اسید سیتریک که قدرت برداشت لایه اسمیر عاج را دارد و نیز نفوذ بهتر در اعماق عاج، پس از کاربرد بهتر شسته می شود و استحکام اتصال قابل قبولی در حد اسید فسفریک اولترادنت ایجاد می کند.